در روش های سنتی خانه سازی که قریب به یقین ساختمان های پیرامونمان نیز از آن تبعیت می کنند ، رسم بر این است که پس از مشخص شدن زمین احداث و نگاشتن نقشه ساختمان ، پی آن کنده شده ، با یکی از دو روش اسکلت فی و بتنی طبقات آن بالا می رود ، پس از پایان مراحل سفت کاری و نازک کاری که شاید یک سال هم به طول بیانجامد سازه مورد نظر آماده پذیرش ساکنین خود می شود .
این
در حالیست که در ساختمان پیش ساخته ، این
مراحل به مراتب در زمان کوتاه تری انجام می شوند . در ساختمان پیش ساخته پس از اینکه
کارفرما ویژگی های مورد نظر ساختمانش را بیان کرده و طراحی مذکور تحت نظارت مستقیم
خود وی انجام می پذیرد ، یک الی دو ماه طول می کشد تا این سازه و قطعات اصلی آن در
کارخانه ساخته شده و ظرف دو الی سه روز نیز در سایت مورد نظر نصب گردند . مبادرت
به ساخت چنین سازه هایی از نظر مالی و زمانی کارفرما را پیش می اندازد ، این در
حالیست که مقاومت این سازه بر خلاف آنچه در ذهن عموم مردم جای افتاده است ، ممکن
است در آزمون هایی از ساختمان های فوق الذکر بیشتر بوده و در برابر بلایای طبیعی
خسارت کمتری را به جای گذارند .
داشتن پناهگاهی دائمی و ایمن در دامان طبیعت یا در بطن جاذبه ای جغرافیایی یکی از رویدادهاییست که هر انسانی کم و بیش به آن تمایل دارد . وجود سرپناهی به منظور آسودن در زمان های بیکاری و یا دوری از هیاهوی شهرها از جمله مهمترین عواملیست که سبب شده است تا عده فراوانی از هموطنانمان به ابتیاع یا ساخت ویلای پیش ساخته روی بیاورند ، اما چرا عموم ویلاها به ویژه در استان های شمالی ایران پیش ساخته هستند ؟
یکی از مهمترین علل استفاده از ویلاهای پیش ساخته امکان انتقال آن ها از کارخانه به سایت احداث بنا می باشد ، بدین معنا که بسیاری از دشواری های حمل مصالح کم شده و می توان در نقاط صعب العبورتری این سازه ها را برپا کرد . قیمت نسبتاً ارزان ، دوام بالا و انعطاف اینگونه سازه ها در طراحی نیز از دیگر علل محبوبیت ساختمان های پیش ساخته می باشد .
درباره این سایت